W książce przeanalizowane zostało zastosowanie koncepcji jednego organizmu gospodarczego (ang. single economic unit) w prawie ochrony konkurencji. Podstawowym porządkiem prawnym analizowanym przez autora jest polskie oraz unijne prawo ochrony konkurencji (prawo antymonopolowe, antytrustowe). Z powodu wysoce ogólnikowego odwołania się do koncepcji jednego organizmu gospodarczego przez przepisy regulacji antymonopolowej, zarówno polskiej, jak i unijnej, w pracy przedstawione są też rozwiązania przyjęte przez inne porządki prawne, przede wszystkim prawo Stanów Zjednoczonych.
Autor bada różne uzasadnienia dla istnienia w prawie ochrony konkurencji koncepcji jednego organizmu gospodarczego, konfrontuje tą koncepcję z naukami ekonomicznymi (w szczególności z tzw. teorią firmy) oraz dokonuje przeglądu podstawowych poglądów dotyczących koncepcji jednego organizmu gospodarczego wyrażanych w piśmiennictwie, orzecznictwie oraz praktyce decyzyjnej organów konkurencji.
Głównym celem pracy, poza usystematyzowaniem dotychczasowych poglądów wyrażanych w piśmiennictwie oraz orzecznictwie, jest wykazanie, że koncepcja jednego organizmu gospodarczego, choć opiera się zjawisku jednolitym ontologicznie (opisywanym przez nauki ekonomiczne zjawisku „firmy”), przybiera odmienne znaczenie i powinna podlegać niejednorodnej analizie w zależności od rodzajów norm prawnych, dla których stosowania jest ona wykorzystywana. Poszczególnym normom prawnym, również w zakresie prawa antymonopolowego, przyświecają bowiem często różne cele i funkcje, zatem odwoływanie się przez te normy do, pozornie jednorodnej, koncepcji jednego organizmu gospodarczego może być w rzeczywistości dużym uproszczeniem.
