Niniejsza ekspertyza naukowa została sporządzona na zlecenie kancelarii prawnej Hoffman i Wspólnicy Sp.k. w Warszawie. Celem tej ekspertyzy naukowej było udzielenie odpowiedzi na trzy pytania zadane przez Zleceniodawcę. W odpowiedzi na te pytania autorzy stwierdzili:
1. Warunkiem wymierzenia dystrybutorowi hurtowemu niebędącemu producentem kary pieniężnej za naruszenie zakazu określonego w art. 24 uokik polegające na rozpowszechnianiu nieprawdziwych informacji co do cech sprzedawanych dystrybutorom detalicznym produktów, jest wykazanie przez Prezesa UOKiK, że dystrybutor hurtowy miał wiedzę wskazującą na ich nieprawdziwość lub że brak takiej wiedzy był skutkiem naruszenia przez niego wskazanej przez Prezesa UOKiK reguły ostrożności, do której winien był się zastosować.
2. Okoliczność, że członkowie zarządu lub pracownicy spółki dominującej wobec dystrybutora hurtowego posiadali wiedzę na temat niezgodności z prawdą informacji co do cech sprzedawanych dystrybutorom detalicznym produktów, nie przenosi na dystrybutora hurtowego ani nie ogranicza w żaden sposób spoczywającego na Prezesie UOKiK ciężaru wykazania okoliczności kluczowych dla stwierdzenia umyślności lub nieumyślności zachowania tego dystrybutora.
3. Nie narusza reguły ostrożności rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji takich samych, jak te zawarte w świadectwach homologacji, bez świadomości ich fałszywego charakteru.
Rola winy w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów
